عشق یکی از احساسات بشری بوده که برای حفظ حیات، همکاری گروهی، رشد و نمو جمیعت از دیرباز حس میشده.
عشق به عنوان عامل وحدت بخش همراه با احساسات گوناگون و متضاد باعث علائم عجیب و مختلف در بدن انسان میشود که شامل سلامتی و بیماری ست.
ما در اینجا راجع به عشق به همسر خود یا شخصی که به او متعهد هستیم صحبت میکنیم.
عشق چیست؟
نظریه های متفاوتی برای پاسخ به این سوال وجود دارد که ما برای کنترل احساسات عشقی گریزی به آنها میزنیم.
1. نگاه فیزیولوژیک
انتقال دهنده های عصبی متفاوتی هنگام احساس عشق در بدن ترشح میشود که شامل شادی، هیجان و گاها ترس است. ترکیب موثر آنها و یادگیری های قبلی باعث میشود به خود بگوییم: عاشق شده ایم.
آزمایشی بر روی موش ها انجام دادند و آنها را به دو گروه با جفت و بدون جفت تقسیم کردند نتیجه آن شد که گروهی که جفت داشتند کمتر تحت تاثیر اشعه ها تومور مغزی گرفتند!
پس یکی به نفع عشق!
البته که همیشه هم اینطور نیست. عشق اشتباه، عشق ویرانگر، عشق نابودگر صفاتی ست که کم و بیش هر کدام از ما احساس میکنیم.
2. نگاه روانشناسی
آنچه روانشناسی راجع به چیستی عشق میگوید کمی متناقض است.
فروید عشق را: برگشت تمایلات از مادر به دختری جدید و برعکس برای دختران که نمودی از پدر هست، عنوان میکند.
روانشناسی شناختی و معاصر: عشق را جفت و جور شدن احساسات و تمایلات به یک شخص خاص یا چند نفر میدانند.
مزلو همچنین در هرم نیاز های اساسی انسان عشق و تعلق را از درجات عالی بشر برای رسیدن به خودشکوفایی بیان کرده.
استرنبرگ در مثلث عشق سه مدل عشق را عنوان کرده که میتواند هر کدام برای افراد در مقاطع مختلف فایده داشته باشد: شهوانی، صمیمی و تعهد.
میتوانید برای فهمیدن نوع عشقتان تست قصه عشق را با کلیک انجام دهید.
3. نگاه فلسفی
فلسفه و عرفان احتمالا قدیمی ترین و پرعاطفه ترین سخن را درباره ی چیستی عشق میزند.
شاعر و عارف ایرانی، مولانا، عشق را در تضاد، یگانگی، هویت بخشی، ویرانگری، انتظار و همیشگی میداند.
وی راجع به عشق چنین اظهار میکند: اين عشق هر عشقي مي تواند باشد، فرقي نمي كند؛ دراينجا تفكيكي ميان زميني بودن و آسماني بودن نيست.
میتوان با عشق به آسمانها هم رسید اینطور نیست؟
همینطور سروده:
آتش است این بانگ و نای نیست باد
هر که این آتش ندارد نیست باد
استفاده از باد و اهمیت آن که همه کس دارند میتواند بیان کامل اظهار افکار عرفا باشد.
فواید کنترل احساسات
همه ی ما تقریبا میدانیم عشق، احساس عمیق انسانی ست که گاها به کنترل نیاز دارد؛ چرا که رها کردن احساسات در هر ابعاد و روش هایی که میتواند باشد قطعا غیر قابل قبول خود و دیگران است.
کنترل احساسات فوایدی دارد از جمله؛
- ارتباط موثر با دیگران
- تصمیم گیری های درست
- رابطه ی عاشقانه پایدار
- بهبود ارتباطات روزانه
- خود مراقبتی
- آگاهی نسبت به اطراف
تنها زمانی که قادر به درک احساسات عمیق خودمان باشیم، بتوانیم آنها را به درستی تشخیص دهیم و در زمان و مکان مناسب بروز دهیم میشود توقع داشته داشت که علائم بالا در زندگی ما نفوذ پیدا کند.
روانشناسان توصیه میکنند هنگام تجربه احساسات شدید مثل فقدان، خیانت یا حادثه ناگوار، زمانی برای شناخت جنس احساساتمان بگذاریم و بعد به مراقبت از آن بپردازیم.
چگونه احساسات عشقی خود را کنترل کنیم؟
عشق یکی از احساسات انسان است که با تجربه آن، آدمی تمایل به حفظ و نگهداری دارد.
احتمالا این کار بدون کنترل احساسات عشقی امکان پذیر نباشد؛ اما چه طور؟
در تحقیقات متعددی ارتباط EQ یا همان هوش هیجانی با روابط خوب و پایدار عاشقانه تایید شده.
راه هایی که قرار است برای کنترل احساسات عشقی گفته شود در بردارنده ی هوشیاری و اجتماعی طلبی میباشد.
1. تمام صحنه را نگاه کنید.
وقتی به پارتنر خود بعد از سه چهار روز پیام میدهید تا هم را ببینید و او میگوید وقت ندارد شما موبایل را گوشه ای پرت میکنید لباس های خود را بهم میریزد و حرکات فیزیکی بی هدف انجام میدهید.
این کاری ست که باید انجام دهید، از خود بپرسید ممکن است مشکلی داشته باشد که نتواند بگوید؟ شاید این هفته کارش خوب پیش نرفته؟ میتوانم بگویم صبح به برنامه ی صحبگاهی ش ملحق شوم؟
در نهایت بعد از ساعتی با آرامش میتوانید پیام بدهید: مشکلی هست که بخوای بهم بگی؟ یا کی میتوانیم همدیگر را ببینیم بهم اطلاع بده.
2. احساسات خود را بشناسید.
وقتی حس میکنید حالتان خوب نیست و همینقدر مبهم بمانید نمیتوانید از شخص مقابلتان توقع کمک داشته باشید.
هرچند اولین شخصی که میتواند به شما کمک کند خودتان هستید.
ابتدا برای احساس خود اهمیت و ارزش قائل شوید. بپرسید چرا این احساس را دارم؟ نقطه ی شروع این احساس با چه اتفاق یا حرفی بود؟ واقعا از حرف او خیلی ناراحت شدم یا روز خودم خوب نبوده؟
3. آگاهی از رابطه.
رابطه ای که در آن هستید ممکن است دلیل اصلی شما برای پرخاشگری و از دست دادن کنترل نباشد، بلکه مقایسه مداوم آن با روابط قبلی تان باعث تشدید زیاد احساسات منفی میشود.
کاری که لازم به انجام آن هستید این است که روابط قبلی را حقیقتا و نه تنها از روی بی حواسی و در زمانی خلوت حل کنید.
آنرا در گذشته ی خود به عنوان تنها تجربه که باعث پیشرفت خودتان شده در نظر بگیرید.
4. احساسات را مدیریت کنید نه کنترل.
کنترل احساسات عشقی در واقع مدیریت آنها در زمان و مکان مناسب است. کنترل زمانی که به معنای واپس رانی شود به قول فروید در ابعاد ناهشیار ما میرود و تبعات سنگینی دارد.
باید مثل یک مدیرعامل موفق بدانیم کی چه حرکتی را بزنیم تا بهترین بهره برداری و نتیجه را داشته باشد.
درست است که ما نمیخواهیم احساساتمان نادیده گرفته شود ولی باید بدانیم طرف مقابل کی توانایی پذیرش حرف ها و احساساتمان را دارد.
5. حقیقت را بپذیرید.
هنگامی که میفهید معشوقتان به شما خیانت کرده یا دروغی به شما گفته آیا از قبل نشانه هایی در آن ندیده اید که بنا به هر دلیلی از جمله مشغولیت ذهنی و کاری به آن بی توجه بودید؟
آیا میتوانستید از گفتن آن دروغ و فاصله در رابطه به حد خودتان جلوگیری کنید اما این کار را انجام نداده اید؟
وقتی با خودتان به صلح برسید و بدون نقد شدید آن را بپذیرید میتوانید حرکت کنید و از آن موضوع درسی برای زندگی خودتان و بهزیستی داشته باشید.
6. حواستان به حرفایی که میزنید باشد.
هیچ کس نمیخواهد با یکی که فریاد میزند، فحش میدهد و منطقی نیست حرف بزند.
هیچ شخصی را هم نمیتوانید در آن لحظات متقاعد کنید.
پس زبان بدن و گفتار نقش مهمی در رسیدن به هدفتان دارد.
اگر میخواهید همسرتان وقت بیشتری برای شما بزارد زمانی که حواسش پیش شماست و نه کار و وظایف دیگر، با بیانی قابل انعطاف و پرسش شروع کنید.
مثلا: این چند وقت زیاد خونه نبودی مشکلی هست که بتونم کمک کنم؟ میخوای راجع به کارت حرف بزنی؟ میتونیم یه وقتا با هم ورزش کنیم یا آخر هفته ها غذا درست کنیم، نظرت چیه؟
پیشنهادات و توانایی پذیرش و سوال کردن بهترین نوع مکالمه های هدفمند هستند.
نتیجه گیری: کنترل احساسات در نتیجه ی تمرین و ممارست به دست خواهد آمد که نتیجه ی آن بهبود روابط، ایجاد ارتباطات موثر و آگاهی نسبت به خود و دیگران است.
عشق میتواند باعث بهزیستی، عملکر بهتر بدن و روان شود در حالی که سواد رابطه را داشته باشیم.
چند راهکار ساده اما عمیق برای کنترل احساسات عشقی و در نتیجه رسیدن به روابط طولانی مدت وجود دارد از جمله پذیرش حقیقت، آگاهی از احساسات خود و عواطفی که رابطه دارد.
منابع:
بدون دیدگاه