خانواده درمانی نوعی روان درمانی است که بر پویایی خانواده و ایجاد تعاملات سالم تر در افراد کمک میکند. این نوع درمان، لزوماً هر تعارضی را که شما و خانواده‌تان با آن مواجه می‌شوید حل نمی‌کند، اما ممکن است به شما کمک کند تا مهارت‌های مقابله سالم‌تری و راه‌های ارتباط مؤثرتری با یکدیگر داشته باشید.
خانواده درمانی چیست؟
خانواده درمانی شکلی از گفتار درمانی است که بر بهبود روابط و رفتارهای بین خانوادگی تمرکز دارد.
در خانواده درمانی، یک گروه می‌تواند از ترکیب‌های مختلفی از عزیزان، مانند والدین، سرپرست و فرزندانشان، خواهر و برادر، پدربزرگ و مادربزرگ، خاله و عمو، دوستان، مراقبان خویشاوندی و غیره تشکیل شود.
انواع مختلفی از این درمان وجود دارد که از نظر طول درمان، تکنیک ها و اهدافِ درمانی بسیار متفاوت هستند.
انواع خانواده درمانی چیست؟
بسیاری از متخصصان در انواع خاصی تخصص دارند. انتخاب نوع درمان بستگی به نیازها و شرایط خاص خانواده شما دارد. درمانگران ممکن است عناصری از رویکردهای درمانی مختلف را ترکیب کنند تا نیازهای شما را به بهترین نحو برآورده کنند.
برخی از اَشکال این نوع درمان، عبارتند از:
- خانواده درمانی عملکردی (FFT): درمانگران اغلب از این نوع برای کمک به خانواده هایی با کودکانی که دارای مشکلات رفتاری هستند استفاده می کنند.
- مشاوره ازدواج/ زوج درمانی: این درمان شامل شما و همسر یا شریک عاشقانه شما می شود.
- خانواده درمانی استراتژیک: این نوع درمان، کوتاه مدت است که بر ایجاد تغییرات ساختاری و رفتاری مثبت در محیط خانواده تمرکز دارد.
- خانواده درمانی ساختاری: این نوع درمان به روابط درونی، مرزها و سلسله مراتب درون یک واحد خانواده (ساختار آن) می پردازد. این بر تعاملات مستقیم بین اعضای خانواده شما به عنوان راه اصلی برای ایجاد تغییرات مثبت تمرکز دارد.
- خانواده درمانی سیستمی: اساس این درمان، در نظر گرفتن مسائل خانواده در زمینه های متفاوتی است که در آن زندگی می کنند.
خانواده درمانی به رفع چه مشکلاتی کمک میکند؟
والدین، به دلایل مختلف در درمان شرکت می کنند. مشکلاتی که خانواده درمانی می تواند به رفع آنها کمک کند عبارتند از:
- روابط تیره بین اعضای خانواده
- فشار
- خشم
- مسائل ارتباطی
- تروما (فیزیکی یا عاطفی)
- مقابله با بیماری حاد یا مزمن یکی از عزیزان، مانند سرطان
- مرگ یکی از عزیزان و اندوه
- مسائل مربوط به طلاق یا روابط عاشقانه
- مقابله با تغییرات ناگهانی، مانند بیکاری، جابجایی یا حبس
اگر یکی از اعضای خانواده دارای یکی از شرایط بهداشت روانی زیر باشد، این درمان، می تواند مفید باشد:
- اختلالات اضطرابی، مانند اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD)
- اختلالات خوردن، مانند بی اشتهایی
- اختلالات خلقی، مانند اختلال دوقطبی و افسردگی
- اختلالات شخصیت، مانند اختلال شخصیت مرزی
- روان‌گسیختگی
- اختلال مصرف مواد
همچنین می تواند به شرایط رفتاری دوران کودکی کمک کند، مانند:
- اختلال رفتاری
- اختلال در تنظیم خلقی (DMDD)
- اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD)
- اختلال های مربوط به عصبی واگرا، مانند افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم یا اختلال کم توجهی بیش فعالی
خانواده درمانی چگونه کار می کند؟
برای افرادی که به دلیل شرایط سلامت روانی در درمان شرکت می کنند، آموزش روانی بخش مهمی از درمان است. آموزش روانی روشی است که متخصصان سلامت روان به افراد و خانواده‌هایشان در مورد شرایط سلامت روان آموزش می‌دهند. این شامل اطلاعات اولیه در مورد وضعیت، علل، درمان و پیش آگهی (چشم انداز) است.
تعداد جلسات از فردی به فرد دیگر بسته به شرایط خاص آنها متفاوت است. درمان ممکن است فقط شامل چند جلسه باشد یا ممکن است چندین ماه یا بیشتر ادامه یابد. درمانگر شما ممکن است ملاقات با اعضای خانواده را به صورت فردی و همچنین گروهی پیشنهاد کند. برای دیدن کلینیک های مربوط به خانواده درمانی به سایت رزیک مراجعه نمایید.
چگونه یک خانواده درمانگر شوم؟
خانواده درمانی به طور کلی توسط یک متخصص بهداشت روانی ارائه می شود که به طور ویژه در زمینه روان درمانی برای زوج ها یا سیستم های خانواده آموزش دیده است.
به طور کلی، این درمانگران دارای مدارک پیشرفته (کارشناسی ارشد یا دکترا) در زمینه سلامت روان با تمرکز بر ازدواج و خانواده درمانی هستند.
برای دریافت مجوز دولتی، درمانگران ازدواج و خانواده باید یک فلوشیپ بالینی تحت نظارت (معمولاً 2 سال) را بگذرانند.
درمانگرانی که دارای مدرک کارشناسی ارشد هستند نیز باید یک آزمون مجوز را که توسط انجمن هیئت‌های تنظیم مقررات زناشویی برگزار می‌شود، تکمیل کنند.
کلام آخر
چندین مطالعه تحقیقاتی اثربخشی این نوع درمان را در انواع شرایط روحی و عاطفی و مسائل بهداشتی مانند مصرف مواد در نوجوانان، افسردگی و چاقی نشان داده است. مطالعات همچنین بهبود قابل توجهی را در روابط اعضای خانواده و تعارض نشان می دهد.
این پیشرفت ها همچنین می تواند منجر به عملکرد بهتر در محل کار یا مدرسه شود.
همچنین این درمان، برای همه مناسب نیست. اگر یک یا چند عضو تمایلی به شرکت در جلسات نداشته باشند، می تواند باعث افزایش تعارضات خانوادگی شود.
بدون دیدگاه