نظریه های مکانیزم دفاعی فروید، معمولاً با تغییر درک شما از واقعیت کار می‌کنند و مقابله با واقعیت را برای شما آسان‌تر می‌کنند. در واقع بهتر است اینطور گفت که اگر شما با یک موقعیت دشوار یا ناراحت کننده مواجه هستید که شما را تحت فشار قرار می دهد، ممکن است از مکانیزم های دفاعی فروید برای مدیریت شرایط خود استفاده کنید. یادتان باشد در حالی که برخی مکانیزم های دفاعی می توانند سالم باشند، برخی دیگر ممکن است منجر به عواقب مضری شوند.
زیگموند فروید
زیگموند فروید را به حق، می توان تأثیرگذارترین قانونگذار روشنفکر عصر خود نامید. آفرینش روانکاوی او در عین حال که نظریه‌ای درباره روان انسان بود، درمانی برای تسکین بیماری‌های آن و چشم‌اندازی برای تفسیر فرهنگ و جامعه بود. یکی از مهم ترین نظریات زیگموند فروید درباره مکانیزم های دفاعی بود.
فروید ابتدا مفهوم مکانیزم های دفاعی را به عنوان مرتبط با رشد شخصیت، ساختار آن و پویایی تعارض ناخودآگاه معرفی کرد. با این حال، این دختر او، آنا بود که بیشتر نظریه کلی را تعریف و توضیح داد و چند مکانیزم دیگر را به فهرستی که در ابتدا توسط فروید گردآوری و فرض شده بود، اضافه کرد.
آنا فروید مکانیزم های دفاعی را به عنوان «منابع ناخودآگاهی که توسط نفس استفاده می شود» برای کاهش استرس درونی در نهایت تعریف کرد.
به گفته روان‌پزشک معاصر جورج ویلانت، مکانیزم‌های دفاعی زیگموند فروید را می‌توان به چهار سطح مختلف اختلال در عملکرد تقسیم کرد.
که شامل:
- آسیب شناختی
- دفاع های نابالغ
- روان رنجور
- دفاع های بالغ
مکانیزم های دفاعی چیست؟
مکانیزم‌های دفاعی رفتارهایی هستند که افراد برای جدا کردن خود از رویدادها، اعمال یا افکار ناخوشایند استفاده می‌کنند.
ایده مکانیزم های دفاعی از نظریه روانکاوی ناشی می شود، یک دیدگاه روانشناختی از شخصیت است، که شخصیت را به عنوان تعامل بین سه مؤلفه id، ego، و super-ego می بینید. این راهبردهای روانشناختی ممکن است به افراد کمک کند بین خود و تهدیدها یا احساسات ناخواسته مانند گناه یا شرم فاصله بگیرند.
این مکانیزم ها، اولین بار توسط زیگموند فروید ارائه شد، این نظریه در طول زمان تکامل یافته است و ادعا می کند که رفتارها، مانند مکانیزم های دفاعی، تحت کنترل آگاهانه فرد نیستند. در واقع، اکثر مردم بدون اینکه متوجه باشند این کار را انجام می دهند.
بر اساس این نظریه ها، مکانیزم های دفاعی بخشی طبیعی از رشد روانی هستند. تشخیص اینکه شما، عزیزان و حتی همکارانتان از کدام نوع استفاده می کنید ممکن است در گفتگوها و برخوردهای بعدی به شما کمک کند.
نظریه های مکانیزم دفاعی فروید چیست؟
نظریه های مکانیزم دفاعی فروید عموماً استراتژی‌های ذهنی هستند که ما برای مدیریت واقعیت و دست نخورده نگه داشتن تصویر خود از آن استفاده میکنیم. زیگموند فروید این فرآیندهای ناخودآگاه را معرفی کرد و آنها توسط دخترش آنا فروید بیشتر توسعه یافتند. آنها مکانیزم های مختلفی مانند انکار، سرکوب، فرافکنی و موارد دیگر را بیان کردند که هر کدام هدف منحصر به فردی را در مدیریت استرس و احساسات انجام می دهند.
در ادامه برخی از مهمترین نظریه های مکانیزم دفاعی فروید را باهم بررسی میکنیم:
1.انکار
به طور کلی، انکار زمانی است که ما از پذیرش واقعیت امتناع می کنیم و رویدادهای خارجی را از آگاهی خود دور می کنیم. انکار واقعیت به طور معمول به فرد این امکان را می دهد که از رویارویی با موقعیت هایی که ممکن است بسیار چالش برانگیز یا طاقت فرسا باشند اجتناب کند. به عنوان مثال، ممکن است فردی اعتیاد به الکل را انکار کند یا از پذیرش اینکه یکی از عزیزانش به بیماری جدی مبتلا شده است خودداری کند.
2.سرکوب
سرکوب زمانی رخ می دهد که ما به طور ناخودآگاه افکار یا احساساتی را که می توانند باعث اضطراب یا پریشانی شوند سرکوب کنیم و از رسیدن این احساسات به ذهن خودآگاه خود جلوگیری کنیم. نمونه‌ای از سرکوب می‌تواند فراموش کردن وقایع آسیب‌زا از دوران کودکی باشد که کنار آمدن با زندگی روزمره را آسان‌تر میکند.
3.فرافکنی
فرافکنی معمولاً شامل نسبت دادن افکار یا احساسات غیرقابل قبول ما به شخص دیگری است. در نتیجه، ممکن است از مواجهه با ویژگی های منفی خود اجتناب کنیم. به عنوان مثال، شخصی که حسود است ممکن است در عوض شریک زندگی خود را به حسادت متهم کند، بنابراین احساسات خود را به طرف مقابل منتقل می کند.
4.جابه جایی
جابجایی زمانی رخ می دهد که ما احساسات خود را از منبع واقعی استرس به یک هدف کمتر تهدید کننده هدایت کنیم. جابجایی احساسات به طور کلی به ما این امکان را می دهد که احساسات خود را در محیط امن تری بیان کنیم. به عنوان مثال، شخصی که از رئیس خود عصبانی است، ممکن است به جای آن عصبانیت خود را بر سر یکی از اعضای خانواده در خانه تخلیه کند.
5.تصعید
به طور کلی، تصعید ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که انگیزه ها یا خواسته های غیرقابل قبول را به رفتارهای اجتماعی قابل قبول تر تبدیل کنیم. درگیر شدن در تصعید می تواند ما را قادر سازد تا انرژی خود را سالم تر هدایت کنیم. به عنوان مثال، فردی با تمایلات تهاجمی ممکن است به یک ورزش رقابتی بپیوندد تا پرخاشگری خود را هدایت کند.
6.واکنش وارونه
واکنش وارونه معمولاً شامل رفتاری برخلاف احساسات واقعی ما است. این مکانیزم دفاعی می تواند احساسات نامطلوب را پنهان یا سرکوب کند که جزو مهم ترین مکانیزم های دفاعی فروید محسوب میشود. به عنوان مثال، شخصی که علاقه شدیدی به شخصی دارد که آن را نامناسب می‌داند، ممکن است در عوض نسبت به آن شخص خصومت یا بیزاری نشان دهد.
7.عقلانی سازی
عقلانی شدن معمولاً به عنوان عمل ایجاد توضیح یا توجیه منطقی برای افکار، باورها یا رفتارهای غیرمنطقی تعریف می شود. منطقی کردن می تواند به افراد کمک کند عزت نفس خود را حفظ کنند و از تصدیق اشتباهات خودداری کنند. به عنوان مثال، کسی که در امتحان مردود می شود، ممکن است عملکرد ضعیف خود را به جای عدم آمادگی خود، به گردن معلم یا دشواری آزمون بیاندازد.
8.واپس روی
واپس روی معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که وقتی با استرس یا تعارض مواجه می‌شویم، به مرحله اولیه رشد یا رفتار برمی‌گردیم. واپس روی ممکن است به ما این امکان را بدهد که به زمانی برگردیم که احساس امنیت یا راحتی بیشتری می‌کردیم. به عنوان مثال، یک بزرگسال ممکن است شروع به مکیدن انگشت شست خود کند یا زمانی که تحت استرس شدید در محل کار یا زندگی شخصی خود قرار دارد، بیش از حد وابسته عمل کند.
چگونه مکانیزم های دفاعی فروید می توانند بر روابط تأثیر بگذارند؟
در حالی که آنها اغلب می توانند در کنترل احساسات ما کلیدی باشند، مکانیزم های دفاعی فروید می توانند به طور قابل توجهی بر روابط ما تأثیر بگذارند. این مکانیزم ها می توانند به ما در حفظ تعادل عاطفی کمک کنند، اما همچنین می توانند موانعی برای ارتباط و اعتماد در روابط ما ایجاد کنند.
شخصی که از انکار به عنوان مکانیزم دفاعی اولیه استفاده می کند، ممکن است از مواجهه با یک موقعیت چالش برانگیز اجتناب کند، که می تواند روابط او با شریک زندگی خود را تیره کند. از طرف دیگر، شخصی که پنهانی حسادت می کند ممکن است شریک زندگی خود را به حسادت متهم کند که احتمالاً باعث درگیری و بی اعتمادی غیر ضروری در رابطه می شود.
در این صورت ممکن است بتوانیم روی مکانیزم های مقابله ای سالم تری کار کنیم که اعتماد و ارتباطات را تشویق می کند و استرسمان را نیز مدیریت بکنند.
درمان مکانیزم های دفاعی ناسالم
مکانیزم های دفاعی گاهی اوقات می توانند به عنوان نوعی خودفریبی تلقی شوند. ممکن است از آنها برای پنهان کردن پاسخ‌های احساسی که نمی‌خواهید با آنها مقابله کنید، استفاده می‌کنید. با این حال، بیشتر در سطح ناخودآگاه انجام می شود. شما همیشه از نحوه واکنش ذهن یا نفس خود آگاه نیستید.
با این حال، این بدان معنا نیست که شما نمی توانید رفتارها را تغییر دهید یا تغییر دهید. در واقع، شما می توانید مکانیزم های دفاعی ناسالم را به مکانیزم هایی تبدیل کنید که پایدارتر هستند و به این شکل مکانیزم های دفاعی ناسالم را درمان کنید. این تکنیک ها ممکن است کمک کند:
1.پاسخگویی را پیدا کنید:
دوستان و اعضای خانواده می توانند به شما کمک کنند مکانیزم های دفاعی را که ممکن است استفاده می کنید را بشناسید. با جلب توجه به خودفریبی، آنها می توانند به شما کمک کنند لحظه ای را که ناخودآگاه از خودفریبی استفاده می کنید، شناسایی کنید. این به شما این امکان را می دهد که در حالت آگاهانه تصمیم بگیرید که واقعاً می خواهید چه کاری انجام دهید.
2.راهبردهای مقابله ای را بیاموزید:
درمان شناختی رفتاری با یک متخصص سلامت روان، مانند روان درمانگر، روانشناس یا روانکاو، ممکن است به شما کمک کند مکانیزم های دفاعی را که اغلب استفاده می کنید، بشناسید. سپس آنها می توانند به شما کمک کنند تا پاسخ های فعال را بیاموزید تا در سطحی آگاهانه تر انتخاب کنید.
بدون دیدگاه