آشنایی با صفات شخصیتی افراد خودشیفته

شخصیت خودشیفته

شخصیت خودشیفته


آشنایی با اختلال شخصیت خودشیفته

اختلال شخصیت خودشیفته یک وضعیت سلامت روان است که با تمرکز بیش از حد بر اهمیت، قدرت و موفقیت طلبی مشخص می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال احساس کاذبی از خودارزشمندی و نیاز به تحسین و توجه بیش از حد دیگران دارند. در این مقاله می‌خواهیم شما را با صفات شخصیتی افراد خودشیفته به‌عنوان یک اختلال شخصیت آشنا کنیم.

علل اختلال شخصیت خودشیفته

علل اختلال شخصیت خودشیفته به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که این اختلال ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی است. درحالی‌که این امکان برای کودکان وجود دارد که صفات شخصیتی افراد خودشیفته را نشان دهند، این وضعیت معمولاً بخشی طبیعی از رشد کودک است و لزوماً نشان‌دهنده بروز اختلال شخصیت خودشیفته نیست. اختلال شخصیت خودشیفته در مردان شایع‌تر از زنان است و اغلب در سال‌های نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می‌شود.

معرفی مهم ترین صفات شخصیتی افراد خودشیفته

صفات شخصیتی افراد خودشیفته با برخی صفات برجسته مشخص می‌شوند. در ادامه با این صفات آشنا می‌شوید.

اهمیت دادن به خود در شخص خودشیفته

یکی از برجسته‌ترین صفات شخصیتی افراد خودشیفته، احساس اهمیت‌دادن به خود است. آنها دیدگاهی متوهمانه‌ای از ارزش خود دارند و معتقدند که منحصربه‌فرد، خاص و مستحق برخورد ویژه هستند. آنها اغلب دستاوردها و استعدادهای خود را اغراق می‌کنند و ممکن است برای تحت‌تأثیر قراردادن دیگران دست به لاف‌زدن یا اغراق کاذب بزنند.

در پی کسب قدرت، زیبایی و ثروت هستند

یکی دیگر از صفات شخصیتی افراد خودشیفته این است که در پی کسب قدرت، زیبایی و ثروت هستند. آنها اغلب به دلیل نیاز به دستیابی و به رسمیت شناخته‌شدن برای دستاوردهای خود به چنین مسیری هدایت می‌شوند. آنها ممکن است به‌ظاهر، ثروت یا موقعیت خود وسواس داشته باشند و ممکن است برای حفظ این موارد تلاش زیادی کنند.

احساس برخورداری شخص خودشیفته از یک حق ویژه

از دیگر صفات شخصیتی افراد خودشیفته این است که احساس می‌کنند از یک حق ویژه برخوردارند. آنها ممکن است از دیگران تقاضای رفتار ترجیحی داشته باشند. آنها ممکن است از دیگران انتظار داشته باشند که نیازها و خواسته‌های آنها را برآورده کنند و در صورت برآورده‌نشدن انتظارات آنها ممکن است عصبانی شوند. افراد خودشیفته معمولاً احساس می کنند که فراتر از قوانینی هستند که در مورد دیگران اعمال می‌شوند.

رفتار استثمارگرایانه بین فردی شخص خودشیفته

یکی دیگر از صفات شخصیتی افراد خودشیفته رفتار استثمارگرانه بین‌فردی آنهاست. فرد خودشیفته ممکن است بدون توجه به احساسات یا نیازهای دیگران، از آن‌ها برای منافع خود استفاده کند. همچنین ممکن است برای رسیدن به اهداف خود دیگران را فریب دهند یا استثمار کنند.

احساس غرور و برتری شخص خودشیفته

یکی دیگر از صفات شخصیتی افراد خودشیفته احساس غرور و برتری نسبت به دیگران است. آنها احساس برتری قوی دارند و ممکن است دیگران را پست‌تر یا کم‌اهمیت‌تر بدانند. آنها ممکن است عقاید یا احساسات دیگران را تحقیر کرده یا نادیده بگیرند و ممکن است بسیار انتقادی یا قضاوت‌کننده باشند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است به‌شدت از دیگران انتقاد کنند، اما ممکن است نقص‌های خود را جزئی یا بی‌اهمیت بدانند.

عدم همدلی در اختلال شخصیت خودشیفته

یکی دیگر از صفات شخصیتی افراد خودشیفته عدم همدلی آنهاست. آنها ممکن است به‌شدت در درک یا پاسخگویی به نیازهای دیگران مشکل داشته باشند. آنها همچنین ممکن است در ایجاد روابط نزدیک مشکل داشته باشند، زیرا ممکن است دیگران را وسیله‌ای برای رسیدن به هدف بدانند نه افرادی که باید به احساساتشان احترام گذاشت.

نیاز شدید به تشویق شدن

افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته نیاز شدیدی به تحسین‌شدن دارند. اگر احساس کنند مورد قدردانی قرار نمی‌گیرند، ممکن است به‌شدت حالت تدافعی پیدا کنند. افراد خودشیفته همچنین ممکن است به‌شدت به انتقاد حساس باشند و اگر احساس کنند که دستاوردها یا توانایی‌هایشان زیر سؤال رفته، ممکن است عصبانی شده و حالت تدافعی پیدا کنند.

حسادت در شخص خودشیفته

افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته اغلب به دیگران حسادت می‌کنند یا معتقدند که دیگران به آنها حسادت می‌کنند. آنها ممکن است دیگران را به‌عنوان تهدیدی برای موفقیت خود یا رقیبی ببینند که سعی در تضعیف آنها دارند. افراد خودشیفته همچنین ممکن است به‌شدت به دیگران مشکوک باشند و ممکن است دیگران را دارای انگیزه‌های پنهان نسبت به خود بدانند.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه شود؟

افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است نخواهند فکر کنند که مشکلی در رفتارشان وجود دارد، بنابراین معمولاً به دنبال درمان نیستند. اگر آنها به دنبال درمان باشند، به‌احتمال زیاد برای علائم افسردگی، سوءمصرف مواد مخدر یا الکل، یا سایر مشکلات سلامت روان است.

درمان اختلال شخصیت خودشیفته معمولاً شامل گفتاردرمانی است که به‌عنوان روان‌درمانی نیز شناخته می‌شود. هدف درمان این است که به افراد مبتلا به این اختلال کمک کند تا تأثیر منفی رفتارشان بر روابطشان را درک کنند و روش‌های سالم‌تری برای تعامل با دیگران ایجاد کنند. همچنین ممکن است برای مدیریت هر گونه بیماری روانی هم‌زمان مانند اضطراب یا افسردگی، دارو تجویز شود. اگر جنبه‌هایی از شخصیت خود را با صفات شخصیتی افراد خودشیفته مشترک تشخیص می‌دهید، با یک ارائه‌دهنده سلامت روان تماس بگیرید.

منابع:

https://www.dukehealth.org/blog/9-signs-of-narcissistic-personality-disorder

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/narcissistic-personality-disorder/symptoms-causes/syc-20366662

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *